Styczeń był miesiącem przede wszystkim z cyklu „The Best Of…”. Podsumowałem muzycznie miniony 2020 r. w pięciu kategoriach, co możecie tu na blogu przeczytać. Znalazłem czas na krótki odpoczynek, regenerację i planowanie kolejnych miesięcy pod kątem programu muzycznego „Warto Posłuchać”. Naturalnie wywiady też przeprowadzałem i poniżej o część z nich możecie przeczytać 🙂
–
Pola Rise od 2014 roku jest w nieustanej drodze na przysłowiowy Top. Z każdym rokiem można zauważyć w jej twórczości progres. W 2018 r. doczekaliśmy się debiutanckiego albumu pt. „Anywhere But Here”. Mam przekonanie, że po jego premierze kariera Poli Rise nabrała dużo większego tempa i teraz jest już tylko „higher and higher”. Kilka dni temu porozmawiałem z Polą Rise na temat jej drogi muzycznej, a przede wszystkim tego co u niej aktualnie w duszy gra. A gra bardzo dużo, różnorodnie i nowocześnie. Przede wszystkim o współpracy z wokalistami z kompletnie innych kultur muzycznych – wcześniej z Islandii(Slowsteps – „No More”), Belgii(Konoba – „Hear You”) i aktualnie z Australii(Andy Ward – „Higher”, „We Are Done”). Na wiosnę zaplanowana jest premiera jej drugiej płyty, ale czy tak się stanie to zobaczymy. Pandemia zmieniła i wywróciła do góry nogami wszystkie dziedziny życia. Trzymam kciuki by było tak jak chce Pola, bo zaplanowała wszystko w najdrobniejszych szczegółach. Jest perfekcjonistką, wie co chce osiągnąć. Pola…grazie 🙂
–
Dwa razy ich słuchałem na koncertach i aż żal, że aktualna sytuacja związana z pandemią nie pozwala zobaczyć Terrefic Sunday w materiale muzycznym z płyty „Młodość”. Z Piotrem Kołodyńskim wokalistą i autorem tekstów grupy porozmawiałem na temat ostatniej – wspomnianej płyty zespołu jak i przyszłości. Jeżeli wszystko pójdzie zgodnie z planem to najprawdopodobniej jesienią w nasze ręce trafi trzeci album poznańskiej indie-rockowej formacji. Jedno jest pewne – to będzie miłe zaskoczenie dla wszystkich fanów energetycznego i kreatywnego rocka. Terrefic Sunday może pochwalić się występami na prestiżowych festiwalach jak: Jarocin Festiwal, Orange Warsaw Festiwal czy Open’er Festival.
–
Ana Andrzejewska jest jednym z objawień muzycznych minionego 2020 r. Ukończyła Akademię Muzyczną w Katowicach na wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej. W 2015 r. wzięła udział w 6 edycji programu typu talent-show „The Voice Of Poland”, gdzie była w drużynie Edyty Górniak i dotarła do 3 miejsca. Ponadto, w 2019 r. dotarła do finału innego programu „Mam Talent”. Jej dwa solowe nagrania „Po wietrze” oraz „Cicho” swoją delikatnością, melancholią, refleksją i interpretacją nie pozwalają obojętnie przejść obok wydobywających się brzmień, słów i dźwięków. Oprócz nauki na planie programów telewizyjnych, obcowania z kamerą, tremy(stresu?) z występem „na żywo” przed milionową publicznością przed telewizorami, według mnie jej wielka miłość do jazzu została delikatnie zaszczepiona do klimatów muzycznych obecnych na kompilacjach nu jazz, downtempo. To poszerzenie horyzontów muzycznych, otwarcie na nowe brzmienia przy zachowaniu swojej dotychczasowej tożsamości, którą jest w trakcie budowania. Mądre posunięcia i decyzje co do kolejnych piosenek kiedy i jak mają się ukazać, napawają optymizmem na dalszą część roku 2021. Czy będzie album? Tego jeszcze nie wiadomo. Ja bym bardzo chciał. Aniu, dziękuję za rozmowę.
–
Jeżeli wszystko pójdzie zgodnie z planem, to ten młody gentleman Wojtek Sarnecki już w I kwartale 2021 będzie otwierał szampana z okazji ukazania się debiutanckiej płyty „Toward Not Carling”. Wokalista, multiistrumentalista przygotował 14 utworów o charakterze rockowym przy wsparciu dźwięków z electroniki i pop music. Pierwszym oficjalnym nagraniem singlowym pilotującym całe muzyczne wydawnictwo jest utwór „Weakling”. To opowieść o wykluczeniu, hejcie. I wszystko wygląda ładnie, pięknie tylko niestety….wszystko po angielsku. Nie mam nic przeciwko śpiewaniu w tym języku, to jest wybór artysty jak chce dotrzeć do słuchaczy. To jest jego prawo. Tylko…przy zalewie anglosaskich piosenek jeszcze polski artysta śpiewający po angielsku? A gdzie i jak ja mam wypełnić ustawę o graniu polskich utworów śpiewanych w naszym języku? To jest konieczne!!! Z tym każda stacja radiowa w Polsce musi się liczyć. Dlatego proszę się nie dziwić, że większość nie jest grana, prezentowana w takim wymiarze czasowym jak ci, co śpiewają po polsku. Co nie znaczy, że nie można poświęcić kilku minut na rozmowę np. z debiutantem czy innym projektem muzycznym, który z założenia śpiewa po angielsku. Ja ze swojego punktu widzenia jako dziennikarza muzycznego znam proporcję i nie dramatyzuję. Kilka dni temu porozmawiałem z Wojtkiem by dać mu szansę, zaprezentować słuchaczom coś nowego na naszej scenie muzycznej i mam zapowiedź, że będzie śpiewał po polsku. Chłopie nie bój się! Słownik języka polskiego ma tyle słów, że dasz radę przekazać słuchaczom co masz na myśli, jakie towarzyszą Tobie emocje etc. Dasz radę!
–
Z Dominiką Dmowską wokalistką zespołu NoVela porozmawiałem na temat ich fonograficznego debiutu. Nagranie „Jesteś” to rockowa propozycja z charakterem, kobiecym pazurem i subtelną estetyką zaczerpniętą z tego co najlepsze w brzmieniach z lat 80/90 XX wieku. Muzycy wchodzący w skład NoVeli z niejednego muzycznego pieca jedli chleb, bo formacje Dianoya czy Votum dla fanów progresywnego metalu czy progresywnego rocka powinno coś znaczyć. To na pewno jest spotkanie grupy ludzi mających pomysł na siebie, idących na kompromis muzyczny, a ja od siebie dodam, że chcących w swoim dotychczasowym życiu artystycznym spróbować czegoś nowego. O powołaniu do życia zespołu NoVela, Dominika mówi m.in. kilka ważnych kwestii np.: „(…)nigdy nie będziemy tego żałowali – Ja to wiem(…)”; „(…)muzyka to moja energia, mój tlen(…)” czy „(…)ciągnie człowieka do pasji(…)”. Ciekawy kolejny debiut 2021. Mocny, konkretny i zdecydowany.
–
Ewa Novel jest laureatka 7 edycji The Voice Of Poland. Była w drużynie Tomsona i Barona. Jest wokalistką, autorką tekstów urodzoną w Chicago a mieszkającą w Małopolsce. Pomimo wcześniejszych solowych utworów dostępnych w internecie, to w 2021 oficjalnie debiutuje solowym nagraniem „Baby blues”. Wspomnieć trzeba, że wcześniej Eva występowała w zespole Levi, z którym nagrała dwie płyty, a w 2016 r. zdobyli 1 miejsce na Rawa Blues Festival. Kompozycja „Baby blues” jest o relacji matki z dzieckiem, emocjami z tym związanymi bo Eva jest szczęśliwą dwojga dzieci. To bardzo uczuciowa ballada, która osadzona jest w amerykańskich brzmieniach soulowych rodem z początku lat dziewięćdziesiątych ub.wieku. Ciekawym rozwiązaniem w tym utworze jest umiejscowienie zdolnego i kreatywnego Kwartetu Galicyjskiego, który nadał magii i romantyzmu całej piosence. I będę się powtarzał…niestety nagranie po angielsku…spokojnie można wyrazić to po polsku. Eva pięknie dziękuję za rozmowę. Czekam na kolejne produkcje!
–
KasjaN z początkiem 2021 r. rozpoczął podbój polskich stacji radiowych z utworem „Zaczynam oddychać”. Uczestnik programów typu talent-show: „X-Factor”, „Idol” czy „The Voice Of Poland” jest wokalistą, kompozytorem, autorem tekstów i multiistrumentalistą. Ciekawa barwa głosu, świadomość miejsca w którym się znajduje, pomysłu na siebie dobrze wróży na przyszłość. A przy tym wszystkim skromność i taka chęć wsłuchiwania się co mówią inni, bo jest debiutantem(!) daje powody by zaufać mu i dać wsparcie. Już tytuł piosenki wskazuje, że jesteśmy świadkami nowego rozdania zarówno w życiu prywatnym i zawodowym KasjaNa. Muzyka blues, pop czy rock nie jest dla niego czymś nieosiągalnym. On potrafi konkretnie i z chirurgiczną precyzją dobrać dźwięki, które tworzą piosenkę z melodią i tekstem. Dobrze się słucha „Zaczynam oddychać” i mam nadzieje, że obrana droga przyniesie mu wiele radości i satysfakcji z wykonanej pracy. KajsjaN – dzięki!
–
Dokładnie 31.12.2020 r. ukazała się kolejna w dyskografii płyta Hedone pt. „2020”. Maciej Werk odpowiedzialny za ten bardzo kreatywny w elektroniczne brzmienia album, zaprezentował nam 12 utworów. Na albumie znalazło się kilku znaczących gości. Są wśród nich m.in. Guma, K-Essence, Wojtek Pilichowski czy dawno nieobecna Joanna Prykowska była wokalistka genialnego niestety nieistniejącego zespołu Firebirds. Dwa utwory są zaśpiewane po polsku („Jak?” i „Wstyd”), pozostałe po angielsku. Album „2020” jest pierwszym krążkiem po 15 latach milczenia Hedone, co nie znaczy, że Maciek nie miał co robić. A ma i to całkiem sporo. Maciej Werk jest również organizatorem fantastycznego festiwalu producentów muzycznych „Soundedit. Szkoda, że premiera płyty odbyła się w takim nietypowym dniu, bo niemal wszystkie podsumowania roczne ominęły ten krążek. No, ale jak ktoś zna bliżej twórczość, charakter i pomysł Maćka na funkcjonowanie w muzycznym show-biznesie ten wie, że tak miało być. Niesztampowo, według jego zasad i na jego warunkach. To była bardzo owocna rozmowa. Maćku, pięknie dziękuję.
–
Autor tekstów, opracowanie, przygotowanie: Arkadiusz Kałucki
Radio Program 