Batalion D’Amour fot.Hektor Werios, Opracowanie graficzne: Hektor Werios, Adrian Zieliński, Foto Brom

Batalion d’Amour to polski zespół rockowy założony w 1989 roku w Skoczowie. Grupa inspirowała się rockiem gotyckim i dark wave, co znalazło swoje odzwierciedlenie w muzyce zespołu i sprawiło, że stał się on jednym z najbardziej rozpoznawalnych zespołów gotyckich w Polsce. Czas teraźniejszy przynosi nam szósty studyjny album zespołu pt. „Fenix”. Pierwszy singiel promujący płytę „Fenix” to „Charlotte”. Jest też remix do kompozycji „Charlotte”. Autorem remixu, jak i teledysków jest Paweł Penarski, który tworzył już remixy dla Shakiry czy Ellie Goulding. Z wokalistką Karoliną Andrzejewską przy okazji wywiadu dla POP Radia 92,8 FM i programu „Warto Posłuchać” porozmawiałem na temat nowego materiału muzycznego i jej obecności w zespole 🙂

Arkadiusz Kałucki: Płyta „Fenix” to szósta w dyskografii zespołu a druga z Twoim udziałem. Słuchając jej zauważyć można pewną ewolucję muzyczną, która wyzwala was z szufladki pt. „rock gotycki”.

Karolina Andrzejewska: Można powiedzieć, że szufladka została już lekko wysunięta wcześniej, gdyż w naszej muzyce zawsze przejawiał się eklektyzm gatunków. Tym razem wysuwamy ją jeszcze bardziej i układamy w niej elementy naszej muzyki, o niejednym charakterze stylistycznym, dzięki czemu płyta jest bardziej uniwersalna i jest dedykowana każdemu słuchaczowi, a w szczególności tym słuchającym rocka. Już sam tytuł naszego nowego albumu „Fenix” symbolizuje odrodzenie, dobrą energię, kreatywność i siłę – nie przez przypadek, gdyż powrót po latach na scenę muzyczną w naturalny sposób musi zaowocować burzą emocji, która przez lata nie znajdowała ujścia. Inspiracją albumu stały się różne sytuacje życiowe – każdy utwór opowiada inną historię, niesie ze sobą odmienne emocje, porusza inne problemy często zaczerpnięte z naszej rzeczywistości, które dotknęły lub dotykają każdego człowieka. Mamy głęboką nadzieję, że zarówno fani, jak i nowi odbiorcy poczują tą energię i odnajdą w naszej muzyce i tekstach cząstkę siebie. Płyta zawiera 11 utworów oraz bonusy. Utwory są melodyjne, a styl, który obecnie prezentujemy, to jak zwykle eklektyzm gatunków, którymi inspirujemy się na co dzień, przeplata się tu bowiem artrock z alternatywą, synthrockiem, czy progresywnymi, gotyckimi klimatami, mamy nadzieję, że ta mieszanka będzie miła dla uszu i że, ludzie słuchający muzyki popularnej również zapoznają się z naszym materiałem, do czego serdecznie zachęcam. Wierzymy bowiem, że muzyka tego typu może znaleźć szerokie grono odbiorców. Ocieramy się o stylistykę, której byliśmy wierni przez lata. Jest jednak inaczej, ta inność polega nie tylko na brzmieniu, ale i emocjach, zdarza się, że czas staje się naszym przyjacielem, obfituje w różne szczęśliwe zbiegi okoliczności, bardzo emocjonalne momenty. Tak było i tym razem. Uchwyciliśmy te chwile jak w obiektywie i przelaliśmy na papier, zmieniając uczucia i myśli w dźwięki. Wierzę głęboko, że zarówno pierwszy singiel „Charlotte”, jak i przynajmniej kilka innych utworów z nowej płyty wkradnie się do serc ludzi. Produkcją albumu zajął się zespół, ja z kolei stałam się kierownikiem tejże produkcji, jak i całego projektu, muszę jednak podkreślić nieoceniony wkład profesjonalnych i życzliwych ludzi, którzy pracowali nad brzmieniem płyty wraz z nami, a są to: Łukasz Migdalski, który zajął się miksami większości utworów, wkładając w nie całe serce, Adam Drzewiecki, u którego zrealizowałam nagrania ścieżek wokalnych i wraz z którym spędziłam wiele wieczorów dopełniając brzmienia utworów, pracując nad elektroniką i klawiszami oraz Mirek Wdowczyk, który wraz z Łukaszem Migdalskim zaopiekowali się masteringiem całej płyty. Jesteśmy bardzo wdzięczni za ich pasję i zaangażowanie. Pojawiają się na płycie również miksy Łukasza Pilcha, któremu również serdecznie dziękujemy za wkład, pomysły i współpracę w zakresie aranży. Wyrazy wdzięczności kierujemy również w stronę Jarka Huńki, z którym zrealizowaliśmy nagrania większości partii instrumentalnych.

Arkadiusz Kałucki: Na zarejestrowanym materiale muzycznym słychać kilku zaproszonych gości. Proszę powiedz o argumentach jakie przemawiały za tym, że właśnie oni dostali zaproszenie.

Karolina Andrzejewska: Na płycie „Fenix” pojawia się wielu gości, znakomitych muzyków, wokalistów, producentów i kompozytorów. Każdy z utworów ma swój indywidualny charakter. Już w trakcie realizacji nagrań pojawiła się w mojej głowie wizja współpracy z poszczególnymi artystami ze względu na charakter wybranych kompozycji, które według mojej koncepcji wręcz w naturalny sposób prosiły się o wzbogacenie obecnością tak wspaniałych wykonawców. Fakt, że przyjęli moje zaproszenie, bardzo ucieszył cały zespół i jeszcze bardziej zmotywował nas do dalszej pracy nad albumem. W utworze „Moje Remedium” towarzyszy mi charyzmatyczny Tomek Grochola z zespołu Agressiva 69, który swoim niskim, unikalnym głosem sprawił, że finalna wersja kompozycji odzwierciedliła mój pomysł na tą piosenkę. Już we wstępnej fazie pracy nad nią, byłam przekonana, że to właśnie Tomek powinien ją zaśpiewać, po prostu słyszałam to w mojej głowie zanim nagrał ścieżki wokalne. Kolejny duet, który udało mi się zrealizować, to utwór „The Lost Diary”, który zaśpiewałam wraz z niepowtarzalnym Johnem Porterem przy akompaniamencie Łukasza Belcyra, znanego z wielu znakomitych projektów gitarzysty. Był to dla mnie ogromny zaszczyt, szczególnie, że moje zaproszenie zostało przyjęte zaraz po wysłaniu utworu, który zresztą został przez Johna bardzo milo odebrany. Takie sytuacje dodają skrzydeł. „The Lost Diary” to bardzo osobisty utwór, który trzymałam w szufladzie przez lata, myśląc o jego rejestracji w przearanżowanej formie. Skomponowałam go wiele lat temu wraz z Piotrem Dawidem, a tekst powstał pod wpływem bardzo silnych przeżyć, które myślę przyczyniły się do powstania jednego z moich ulubionych utworów na tej płycie. Coraz intensywniej myślę również o nagraniu solowych utworów, a być może ta kompozycja stanie się bodźcem do zrealizowania takiego materiału. Na płycie pojawiają się również: doskonały pianista Adam Drzewiecki oraz Paweł „Gabriel” Miller, skrzypek Opery Wrocławskiej, którzy uświetnili swoją obecnością akustyczną wersję „Charlotte”. Muszę przyznać, że partie skrzypiec na płycie marzyły mi się od zawsze, to dowód na to, że marzenia się spełniają 🙂 Kolejnym gościem na płycie jest Łukasz Pilch, który oprócz miksów i współaranżacji, uświetnił 3 utwory z płyty zarówno elektroniką, jak i partiami gitarowymi. Utwór „Zaklęty” wypełnił swoim występem chór gospel z Krakowa Joyful Voice pod batutą Aleksandry Sławik. Autorem remiksu naszego pierwszego singla „Charlotte” stał się producent, DJ, reżyser filmowy, autor remiksów takich utworów jak „Rabiosa” Shakiry czy „Starry Eyed” Ellie Goulding – Paweł Penarski. Zrealizował on również dwa klipy do naszego singla, w tym do remiksu jego autorstwa. Jest to dla nas zaszczyt gościć tych wszystkich artystów na naszej nowej płycie, która otwiera kolejny rozdział w historii naszego zespołu.

Arkadiusz Kałucki: Rozstanie, chwila zauroczenia, niespełniona miłość, okłamywanie drugiej osoby w związku to tylko wybrane wątki płyty „Fenix”. Ale to również słowa wynikające z tych opowieści: ból, łzy, sny, szept, powieki etc. Większość tekstów jest Twojego autorstwa. Sama doświadczyłaś tego wszystkiego czy opisałaś to na podstawie obserwacji, historii twoich przyjaciół, znajomych?

Karolina Andrzejewska: To zupełnie naturalne, że teksty i muzyka w pewien sposób odzwierciedlają doświadczenia autora. Ukryta w nich energia jest wtedy autentyczna i buduje kanał pomiędzy odbiorcą i wykonawcą. Twórca powinien być jednak otwarty na świat i na otaczających go ludzi. Powinien umieć słuchać. Zawsze staram się czerpać nie tylko z własnych doświadczeń, ale i z przeżyć innych: znajomych, przyjaciół, czy przypadkowo poznanych ludzi. Inspiruje mnie codzienność, a w niej ukryte cenne chwile, które są bodźcem do pisania i tworzenia. Bardzo lubię też podróże, które pozwalają na zdystansowanie się do tego, co robimy na co dzień. To duża umiejętność, której ja sama się uczę i prawdopodobnie uczyć się będę przez całe życie. Ból – każdy z nas przeżywa trudne chwile, trudno byłoby je sztucznie wyeliminować z naszej egzystencji, ważne jest, aby umieć je przetrwać i czerpać z nich naukę, potrafią przecież inspirować do wielkich rzeczy. Łzy – ich katarktyczna siła pomaga nam wyraźniej widzieć rzeczywistość, dzięki temu oczyszczeniu możemy nabrać innego, świeżego spojrzenia na wiele spraw. Sny, marzenia – pozwalają nam patrzeć w przyszłość i stawiać sobie nowe cele. Szept – obecność bliskich i ich wiara w nasze działania motywuje i dodaje siły, która często jest kluczem do samorealizacji. Powieka – zbyt często przymykamy oczy na wiele problemów lub skrywamy w sobie lęki, które nas powstrzymują przed poczuciem szczęścia. To tylko część inspiracji, które przyczyniły się do powstania albumu „Fenix”.

Karolina Andrzejewska(wokalistka Batalion D’Amour) Fotografia: Hektor Werios, Opracowanie graficzne Hektor Werios i Adrian Zieliński, Foto Brom

Arkadiusz Kałucki: Jak długo przebiegał proces twórczy całej płyty „Fenix”? Ile nagrań nie znalazło się albumie i czy ewentualnie wykorzystacie je na następnej płycie?

Karolina Andrzejewska: Koncepcja albumu kształtowała się w ciągu ostatnich dwóch lat, kiedy to zintensyfikowaliśmy prace nad płytą. Niektóre pomysły muzyczne powstały już wcześniej, inne rodziły się na bieżąco w studio nagrań. Spędziłam wiele godzin w studio wraz z Adamem Drzewieckim, aby ostateczny charakter utworów odzwierciedlał to, co zespołowi w duszy gra. Na płycie znalazły się wszystkie kompozycje, które przygotowywane były z myślą o nowym krążku. Zastanawialiśmy się nad umieszczeniem kolejnych nowo powstałych piosenek, doszliśmy jednak do wniosku, że tworzą one już inny rozdział, dlatego też najnowszy materiał, nad którym pracujemy, od jakiegoś czasu zostawiamy na przyszłość 😉

Arkadiusz Kałucki: Na krążku znajdziemy bonus tracki. Proszę o więcej szczegółów, bo jest też remiks klubowy(!).

Karolina Andrzejewska: Płyta „Fenix” zawiera 11 utworów oraz bonus tracki, na które składają się alternatywne wersje singla, a są to: polskojęzyczna wersja „Charlotte” wraz z wersją radiową, anglojęzyczna wersja singla, wersja akustyczna oraz remiks. Autorem ostatniego stał się Paweł Penarski, który zrealizował również drugi klip, tym razem do remiksu singla. Myślę, że taneczna odsłona „Charlotte” może towarzyszyć ludziom na imprezach i wywołać na parkiet nawet najbardziej opornych. Zanim jednak płyta ‘Fenix” ujrzy światło dzienne, a jej premiera już wkrótce – 4 listopada, można już nabyć nasz singiel wraz z bonusami w wersji cyfrowej. Ukazał się on 23 września, w dniu premiery teledysku.

Batalion D’Amour Fotografia: Hektor Werios, Opracowanie graficzne: Hektor Werios i Adrian Zieliński, Foto Brom

Arkadiusz Kałucki: Teledysk do nagrania „Charlotte” to twój pomysł czy kwestie takie jak video-clip zostawiacie specjalistom?

Karolina Andrzejewska: Scenariusz do klipu promującego nasz pierwszy singiel „Charlotte” narodził się w mojej głowie rok temu, niedługo przed jego realizacją. Inspiracją stało się dla mnie kilka historii, które przelałam na papier, gdyż nie potrafię być obojętna na otaczające mnie problemy. Spędziliśmy na planie wiele godzin, wspierał nas zespół wspaniałych ludzi pełnych pasji: Izabela Sokół, Marcin Lewandowski, gospodarze Dworu Sieraków, współpracowali z nami również: Zbigniew Fulara, Żaneta Pawlak, jak i nasi znajomi aktorzy. Panowała wyjątkowa i profesjonalna atmosfera. Takie sytuacje uczą i motywują do dalszej pracy. Mimo zmęczenia towarzyszyła nam niepowtarzalna energia, ostatnie ujęcia zostały zrealizowane w świetle krwawego superksiężyca, może to jemu zawdzięczamy tą siłę 🙂 Wideoklip do naszego pierwszego singla „Charlotte” miał swoją premierę 23 września na portalu Orkus Magazin, i od tego momentu jest dostępny na kanale Youtube, zachęcamy więc wszystkich gorąco do słuchania i oglądania!

Arkadiusz Kałucki: Jesteś w zespole Batalion D’Amour od 2001 r. Czego nauczyłaś się w tym czasie od chłopaków a czego oni wg Ciebie nauczyli się od Ciebie?

Karolina Andrzejewska: Już podczas pierwszej próby wytworzyła się między nami nić porozumienia. Zaowocowało to koncertem już następnego dnia po pierwszym spotkaniu. Przepustką do Batalionu stał się utwór „Zombie” The Cranberries, i od tego momentu mam jeszcze większy sentyment do tej piosenki. Zagraliśmy go bezbłędnie, zupełnie tak, jak gdybyśmy grali ze sobą od dawna – było to naprawdę zaskakujące. Przez te wszystkie lata współpracy, wspólnego komponowania, tworzenia muzyki bardzo zbliżyliśmy się do siebie i w naturalny sposób zaczęliśmy się uzupełniać. Uczymy się siebie nadal i to jest piękne. Tak jak w związku 🙂 ciągle odkrywamy i dajemy się odkrywać, starając się, aby to, co robimy, było zgodne z nami i bliskie naszym fanom, odbiorcom naszej muzyki.

Arkadiusz Kałucki: Dziękuję za rozmowę 🙂