Tradycyjnie na koniec miesiąca zamieszczam informacje z recenzjami, ze spotkań które nagrywałem do swojego muzycznego autorskiego programu radiowego „Warto Posłuchać”. Wszystkie wywiady będą miały swoją emisję niebawem, część już miała i można posłuchać na moim podcaście. Natomiast recenzje zamieszczone pod zdjęciami najpierw widnieją na moim Instagramie tuż po nagraniu 🙂 Nowy Rok tuż tuż, a wywiadów zaplanowanych na 2020 jest mnóstwo, o czym będę Was informował 🙂 Wszystkim odwiedzającym mój blog, profile na Instagramie, Facebooku, Twitterze życzę wszystkiego dobrego w Nowym Roku! Zdrowia, pomyślności, spełnienia marzeń, szczęścia i uśmiechu każdego dnia 🙂

–

Stephane Włodarczyk(Stefski & Hutch) fot.AK

Duet Stefski & Hutch zapowiedział wydanie płyty na początku 2020 r. Krążek będzie nosił tytuł „Piosenki z kraju Apokalipsy”. Niedawno spotkałem się z ½ duetu a konkretnie ze Stephanem Włodarczykiem(założycielem i pomysłodawcą Stefski & Hutch) by porozmawiać o zbliżającej się premierze, ale przede wszystkim o nagraniu singlowym, które trafiło do stacji radiowych pt. ”Tajemnica”. Od 2015 r. kiedy rozpoczął działalność Stefski & Hutch czyli Stephane Włodarczyk(ur. w Paryżu) i Tomasz Bogacki na światło dzienne wychodziły od nich nagrania w indie-rockowych brzmieniach śpiewane po angielsku lub po francusku np. „A Varsovie” francuskojęzyczna wersja przeboju „Snu o Warszawie” Czesława Niemena. Teraźniejszość przynosi nam kilka zmian, dość ważnych. Duet zaczął śpiewać po polsku! Z Indie-rocka delikatnie i subtelnie przeszli na ścieżkę indie-pop z domieszką brzmień szeroko rozumianej „world music” z akcentem na kontynent afrykański. Do tego wszystkiego dołożyli pulsującego funky i ze smugą jazzu nagrali „Tajemnicę”. Tej wyjątkowości kompozycji nadali także zaproszeni goście. Saksofonista Marcin Gańko(Ania Dąbrowska) czy perkusista Maciej Duszak(Sidney Polak). Teledysk do wspomnianej kompozycji jest skromny, prosty i estetyczny. Przydałby się remix clubowy tego utworu, bo jest w tym potencjał.

–

Borys Stokalski(Florence Jenkins Project) fot.AK

Z liderem zespołu Florence Jenkins Project – Borysem Stokalskim ponownie spotkaliśmy się w mijającym 2019 r. Tym razem tematem naszego spotkania był zupełnie nowy singiel grupy pt. „Kairos”, a także koncerty plenerowe np. Florence Jenkins Project występowali jako support przed jednym z koncertów Varius Manx(!). Ja przypomnę tylko, że Florence Jenkins Project to zespół założony w 2008 r. w Warszawie. Nagrali album pt.”Antymetafizyka” zdominowany przez progresywne dźwięki muzyki rockowej o charakterze balladowym. Jest element uzupełniający część kompozycji w postaci jazzowych smaczków. W tekstach są nawiązania do…Starego Testamentu…Średniowiecznej Polski za sprawą Galla Anonima. Ma swoje miejsce i to godne na płycie Czesław Niemen. Całkiem nieźle umiejscowiono Krzysztofa Komedę oraz mój faworyt na albumie „Ty i Sahara” przetłumaczona piosenka grupy The Police. Całej płycie towarzyszy myśl austriackiego filozofa Ludwiga Wittgensteina, która w skrócie brzmi tak: „O czym nie można mówić, o tym trzeba milczeć”. Ja im nie dałem milczeć i dalej nie pozwolę, bo teraz nowa opowiedziana historia pt. „Kairos” głosem Borysa(!) jest podparta bożkiem silnie związanych ze starożytną Grecją, a nazywa się po prostu – Kairos.

–

Mariposa fot.AK

Nasze pierwsze spotkanie odbyło się wiosną tego roku, kiedy ukazał się jej singiel Miałam sen”. Mowa o Asi Pyrek występującej pod pseudonimem artystycznym Mariposa. Wokalistka, kompozytorka, multiinstrumentalistka, podróżniczka, fotografka. Uczyła się improwizacji wokalnej u samego Bobby’ego McFerrina. To tak w telegraficznym skrócie dla przypomnienia. Więcej też tutaj(jest zdjęcie i pełny opis). Niedawno spotkaliśmy się ponownie tym razem omawiając szczegółowo jej album „Efekt Motyla” mówiący o poszukiwaniu i odnajdywaniu szczęścia. Przez wiele lat mieszkała na Karaibach, a ostatnie lata zaowocowały nagraniem płyty w na Kubie w Hawanie. Żeby być precyzyjnym to powiem, że w słynnym studiu Egrem, gdzie nagrywali swoje cuda muzyczne Buena Vista Social Club(!). Swoją obecnością zaszczyciła na albumie Urszula Dudziak. Jest też gwiazda opery kubańskiej Milagros de lis Angeles Soto; Są Afro-Cuban All-Stars Chuco Valdes. To bardzo dobrze zaaranżowana płyta.

–

Dawid Mędrzak(Sonbird) fot.AK

Piękny, skromny, rzetelny w brzmienia, szczery, prawdziwy tekstowo tak mogę powiedzieć o zespole Sonbird. Są debiutantami 2019 r. Wystąpili podczas tegorocznego Festiwalu w Opolu w konkursie „Debiutów”. Ich album „Głodny” na pewno będzie brany pod uwagę w podsumowaniach mijającego roku. Z wokalistą, gitarzystą i autorem tekstów Dawidem Mędrzakiem tuż przed warszawskim koncertem w klubie Stodoła(koncert był wyprzedany!) porozmawiałem o fonograficznym debiucie. Czterech młodych gentlemanów z Żywca w 2017 r. wygrało konkurs Festiwal Supportów, gdzie poznali Tomasza „Serka” Krawczyka, co zaowocowało współpracą przy wspomnianej płycie. Ponadto, na albumie jest kwartet smyczkowy, którego obecność dla niektórych może być zaskoczeniem, a ja powiem, że to jest tylko na plus tej płyty(„Wodospady”). Panowie pokazują, że są otwarci na inne rozwiązania muzyczne by wzbogacić swój wizerunek. Z albumu słychać pewność siebie połączoną z pokorą i szacunkiem do drugiego człowieka, do tego w jakim są miejscu. Nie grozi im „woda sodowa” a przynajmniej nie ma takich symptomów. Indie-rockowe oblicze zespołu Sonbird przypomina mi aurę i odcień tej sceny muzycznej, która znana jest znad Tamizy niż tej zza oceanu. Dziesięć utworów zaśpiewanych po polsku o różnym natężeniu, energii i dynamiczności stawia Sonbird wśród Top 5 polskich debiutów, a przynajmniej u mnie.

–

Sedguy fot.AK

Projekt muzyczny „My Name Is New” przy wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Kayax Prod. ma się dobrze by nie powiedzieć bardzo dobrze. Kolejny raz w mijającym już 2019 r. wyróżniono kilku wykonawców. Jednym z nich jest SEDGUY. I tu uwaga! To solowy debiut Piotra Kazimierczuka, który w przeszłości występując w innych zespołach muzycznych, doświadczył występów przed publicznością na Festiwalu w Jarocinie, Festiwalu Fama, Openerze(!). Ze wzruszeniem dziś może wspominać support przed samym Roxette. Sedguy i jego nagranie „Słońce” może u niektórych wywołać wspomnienie z twórczością Grzegorza Ciechowskiego, ale w nowoczesnej formie. Z lekkim sentymentem skierowanym na lata 80-te. Jest mniej energetycznie za to bardzo intensywnie i spokojniej niż dzisiejsze produkcje osadzone w stylistyce synth-wave, elektronica. Tekstowo słychać, że dotychczasowe doświadczenia Piotra dużo mu pomagają w realizacji nowej muzycznej drogi. To inne podejście do piosenki, chęć śpiewania po polsku i co ważne ma ten wspomniany pomysł na siebie tylko potrzebował wsparcia. I ma od My Name Is New.

–

Warpp fot.AK

Warpp & Olqa to duet rodzeństwa z Wrocławia. Karol i Aleksandra Andrzejewscy są po szkołach muzycznych. On po klasie fortepianu, Ola po klasie skrzypiec. Karol jako starszy brat, mający doświadczenie kompozytorsko-producenckie odpowiedzialny jest za muzykę i wszystko co jest z tym związane, natomiast sister pisze teksty po polsku. Szczerze, prawdziwie, z serca, z emocjami o dość dorosłym charakterze z użyciem metafor. Duet Warpp & Olqa z utworem „Pociąg” został wyróżniony przez projekt „My Name Is New”. Nagranie o bardzo trappowym charakterze z najróżniejszymi ozdobnikami elektronicznymi, wyrazistymi w swoim wyrazie są przepustką do dalszej drogi muzycznej duetu rodzeństwa. Tylko od nich zależy, którą drogę wybiorą, bo My Name Is New daje pewne drogowskazy. Oby dokonali dobrych wyborów, mądrych, na spokojnie, bez pośpiechu. Wszyscy wiemy jak dziś jest łatwo zboczyć z obranej drogi. Przyszłość przed nimi. Są młodzi, tryska z nich energia, ale muszą mieć przygotowany Plan A, Plan B czy Plan C na swoja drogę. Życie już nie jednego zaskoczyło, mam nadzieje że oni się obronią.

–

Kasia Sienkiewicz(Kwiat Jabłoni) fot.AK

Kwiat Jabłoni…jestem w nich zakochany od pierwszej do ostatniej piosenki. Brat i siostra czyli Kasia i Jacek Sienkiewiczowie nagrali album „Niemożliwe”. Śpiewają na dwa głosy. Ich teksty mówią o radości z tego co mamy tu i teraz, korzystaniu z życia bo nie wiadomo co przyniesie jutro. To także zwrócenie nam wszystkim uwagi, że ta pogoń za sukcesem i towarzyszącym temu konsumpcjoniźmie do niczego dobrego nie prowadzi. Mandolina, fortepian i pierwiastek elektronicznych przestrzeni tworzy dopełnienie tego objawienia 2019 jeżeli chodzi o debiutantów. Refleksyjnie, poruszająco i melodyjność całej płyty sprawia, że Kwiat Jabłoni to nie tylko folkowo-elektroniczny duet. Oni są jak radość o poranku, kwitnący, pachnący, radośni w tym co robią, są jak lekki ciepły powiew świeżości i nadziei, że można jeszcze czymś zaskoczyć słuchacza. Brawo dla debiutującego realizatora dźwięku Łukasza Zięby – chłopie szacun i piona za ogarnięcie całości! Aha koniecznie proszę iść na koncert…petarda! A jeśli nie możecie, to akurat ukazał się album CD+DVD pt.”Pol’and’Roll – Kwiat Jabłoni”. To zapis ich koncertu z tegorocznego festiwalu Pol’and’Roll na czele, którego stoi Jurek Owsiak. Nieco ponad godzinny koncert Kwiatu Jabłoni macie do wyboru do koloru w wersji audio i video, którego świadkami była blisko 100 tysięczna publiczność. Niesamowita atmosfera tego miejsca dały rodzeństwu dodatkowego power’u z bodźcem kreatywności scenicznej co jest uchwycone na wspomnianym wydawnictwie. Spełniło się ich jedno z muzycznych marzeń. Jacek z mandoliną, Kasia przy fortepianie…cała na biało…to trzeba zobaczyć, przeżyć i cieszyć się razem z nimi.

–

Perfect Son fot.AK

Tobiasz Biliński poprzednio występował jako Coldair. Na początku 2019 pojawił się na rynku muzycznym pod pseudonimem Perfect Son. Nagrał płytę „Cast” pod szyldem kultowej wytwórni Sub Pop, dla której nagrywali Nirvana czy Soundgarden a ostatnio rewelacyjna artystka folkowa Shannon Lay. Nowe otwarcie w karierze Tobiasza, to przede wszystkim znacznie lżejsze brzmienie, bardziej melancholijnie, melodyjnie, syntezatorowo bez jakichkolwiek skojarzeń z artystami lat 80-tych XX wieku, ale z pazurem. Twórczość na albumie zawarta w dziesięciu kompozycjach, to także zawarta nostalgia z przenikającą nadzieją, dynamizmem, energią oraz intensywnością i rozbudowanymi początkami utworów by ich końcówka wprowadzała nas w obszar wyciszenia. Album „Cast” to wyjątkowo emocjonalna płyta, mówiąca o człowieku który ma swoje upadki i wzloty. Człowieku wyciągającym wnioski z popełnionych błędów, odkrywającym w sobie przez całe swoje życie moc i wytrwałość w nazwijmy to walce z demonami z przeszłości czy słabościami by móc później spokojnie spojrzeć w przyszłość. Wszyscy wiemy jakie to bywa trudne, prawda? Tobiasz jednak mierzy się z tymi życiowymi i przyziemnymi myślami dostarczając nam jeden z ciekawszych albumów 2019 r. Skromny, konkretny, precyzyjny w działaniu, wiedzący gdzie zmierza i co chce osiągnąć Perfect Son jest naszą mocną i wyrazistą wizytówka muzyczną na scenie alternatywnej, o którą świat zachodni bardzo zabiega. Efekt? Trasa koncertowa po Stanach Zjednoczonych, to tak dla przykładu. Tobiasz – Brawo TY!

Autor, opracowanie i przygotowanie: Arkadiusz Kałucki